Tialda Hoogeveen
Melken, hooien, inkuilen, grasmaaien – ogenschijnlijk is er op het boerenbedrijf door de eeuwen heen weinig veranderd. In De geur van hooi vertelt journalist Tialda Hoogeveen aan de hand van het levensverhaal van Friese veeboer Siebe Peenstra (1923–2019) over de grote ontwikkelingen in de landbouw van de twintigste eeuw. Aan de hand van één boerenleven laat Hoogeveen zien hoe zowel het ambacht als het boerenleven ingrijpend veranderden door de intrede van de melkmachine, de tractor en de intensivering van de landbouw. Niet alleen het boerenleven speelt een hoofdrol in het boek, het ingrijpend gewijzigde landschap komt ook onvermijdelijk aan bod. De herkenbare geluiden van destijds, het roepen van de grutto, tureluur en kievit, zijn nagenoeg uitgewist. De geur van hooi is een portret van een boerenleven, en daarmee van een eeuw boerengeschiedenis. (Thomas Rap)
Mansholt was in de ban geraakt van de Club van Rome, hun rapporten hadden hem de ogen geopend voor de keerzijde van economische groei. Niet langer predikte hij groei en schaalvergroting. In plaats daarvan stond hij achter het standpunt dat teruggang van de consumptie de enige mogelijkheid was om de mensheid en het milieu van de naderende ondergang te redden.
Meer boeken
