Als meisje las Elin Meijnen (1971) alles wat los en vast zat. Je kon haar uittekenen met een boek op schoot. Ze studeerde Nederlands in Amsterdam. Inmiddels staat ze als docent Nederlands voor de klas en deelt ze haar liefde voor lezen én haar halve bibliotheek met haar leerlingen. Met haar verhalen wil Elin jongeren bemoedigen en herkenning bieden. Maar ze wil vooral vuurtjes opstoken: kies je eigen vrienden, ga je eigen weg, wees niet bang.
Ik hou van de natuur, van wandelen in de bergen en werken in mijn moestuin. Ik ben erg bezig met de klimaatproblematiek en vaak word ik er mismoedig van. Daarom richt ik me maar op wat ik zelf kan doen. Geen vlees eten, niet vliegen, veel recyclen. Op de grote verhalen heb ik geen invloed, wel op mijn eigen kleine leven. Zo probeer ik ook het gesprek aan te gaan met mijn leerlingen. Wat kunnen jullie zelf doen. Verhalen helpen daarbij. Daarom vind ik het fantastisch dat ik aangesloten ben bij 'Schrijvers voor Toekomst'.
Boeken
